En dat deed hij. Of het nu steeds de zelfde was weet ik niet. Heerlijk trouwens, dit weer en het groene gras. Gewoon lang uit en boven je alleen die blauwe lucht. Natuurlijk was er meer te zien met deze temperaturen. Wat een uitzicht. Wat kan een mens nog meer wensen?
Wat zijn onkruiden? Voor de ÊÊn is onkruid een acceptabele plant, voor de ander een plant waar je het liefst zo snel mogelijk vanaf wil. In ieder geval ga ik er maar van uit dat het woordje ‘on’ op ongemak, onmogelijk, ongewenst of ongepast slaat. Onkruiden zijn dan planten die we niet willen hebben naast wel gewenste planten. Waarom willen we ze niet hebben?
Je mag me absoluut geen kleurofiel noemen omdat ik niet veel heb met bonte kleuren. Niet zolang geleden liep ik veelal in zwart en ook nu nog heb ik een eigenzinnige mening over kleuren. In vuurrode en lichtblauwe shirts zie je mij nooit lopen. Ik vind het lelijk. Het past niet bij me, ik leef met en in mijn eigen kleuren wereld. Met fotografie is het totaal anders, neem bijvoorbeeld deze clematis. Een mooie kleur, zo zacht en romantisch, zo gevoelig … btw kan een kleur gevoelig zijn?
đ
Een beetje spelen met mijn foto’s is ook een hobby van me. Ditmaal een foto van mijzelf vermengd met een foto van een plek waar ik dagelijks langs kom hier in Zwolle langs de ijssel.
Het was weer zo’n avond… Lekker genieten van een glas rode wijn en de ondergaande zon, op een terras of het balkon.
Graffiti is kunst met een boodschap. Soms vergt het enig inleving vermogen om achter die boodschap te komen. Meestal kom je niet verder dan rustig kijken en dat is ook goed. Graffiti is gratis en van ons allemaal. Met recht openlucht monumenten …
De man en zijn machine. Nee, dan beter dit voertuig. Beter voor het milieu en beter voor onze conditie en gezondheid. Laten we gaan steppen met zijn allen! Want hebben we niet ooit allemaal gestept, toen we nog klein waren, niet eens zo lang geleden, vroeger…?
đ
“Avondrood, mooi weer aan boord, morgenrood, regen in de sloot.”
De fraaie kleuren bij schemering houden verband met de lange weg die het zonlicht van de laagstaande zon door de atmosfeer aflegt.
Soms kan ik heel rustig worden van foto’s maken. De innerlijke rust die me overviel na het maken van deze foto herinner ik me nog goed.
Het was een prachtige middag met geweldig mooie stapelwolken met daar achter een diepblauwe lucht. Niet te warm maar bijzonder aangenaam. Op dat moment was het leven mooi, nog mooier dan het al was. Wat kan een mens nog meer wensen?
Laatste reacties ..