Samen zijn ..
Stemmen uit het verleden
De één heel zacht
een ander wat luider
Ieder met een eigen verhaal,
een eigen gezicht.
Verbonden door woorden
Soms doordrenkt met een traan
maar vooral mooie herinneringen
alle geluk in een simpele lach
Levens die samenvloeien
Op die ene bewuste dag
20111023 07:41
wat prachtig omschreven, raakt me diep Henry!
20111023 10:13
Zo wordt zo’n mooie zondagmiddag weer een prachtige herinnering!
Dank je wel!
20111023 13:32
@Karola: ja het was een super zondagmiddag! Het heeft toch meer met me gedaan dan ik had verwacht. Bedankt voor je reactie. Tot snel. 🙂
20111023 16:50
Een goed gesprek kan even gezellig als nuttig zijn.
Nuttig in die zin dat het zinvol is, en dat maakt het leven levenswaardig.
20111023 22:19
Ah, wat mooi… Jouw mooie beschrijving, maar ook de ervaring van die dag dat die verhalen bij elkaar kwamen en ineen vloeiden. Mooi, dat je deze betrokkenheid kunt voelen.
Ook dankjewel voor je reaktie 🙂 Ja, de warmte was mooi en welkom, de aanleiding natuurlijk even iets minder maar ja…
Een goed begin van de week Henry!
Groeten, Clemens.
20111024 16:09
Mooi! Doet mij aan een zaterdagmiddag terugdenken 🙂
Grappig trouwens, dat je verdwaald was op mijn oude weblog! Je weet me inmiddels weer te vinden, toch?
20111024 16:31
@Cristien: er hing een oud linkje onder je naam hier op deze site! Heb het even aangepast!
En ja, het schrijfsel kan over elke mooie middag gaan. Maar deze is geschreven na aanleiding van een lagere school reünie. Het was een bijzonder samen zijn. Al die verschillende levens, ieder met een eigen verhaal, die op een mooie zondagmiddag samen komen. 😉
20111024 21:53
Dank voor het aanpassen, Henry!
Ik doelde ook op een reünie, in mijn geval van de middelbare school. Ook ik kijk daar met veel plezier op terug; ik vond het zo verrassend te merken dat mensen in de basis niet veranderen. 🙂
20111024 23:51
Wat leuk een reunie, je gaat dan even terug in de tijd….
20111029 11:55
Bij jouw woorden vindt iedereen wel een link naar het verleden. Je hebt het erg mooi verwoord.
20111103 19:23
in een schoolreünie daar kijk ik niet naar uit. Die mensen zitten veel te ver in mijn geheugen en zover wil ik niet terug kijken. Maar je hebt het prachtig verbeeld en verwoord.
20111105 13:33
Mooi verwoord!
Doet me denken aan de woorden die ik onlangs tegenkwam:
“We are individuals, but always together.
Connected in more ways than we can imagine”
Maartje
20111106 16:19
@Maartje: dat klopt wel. De lijntjes zijn soms dun, de afstand is groot, maar we zijn wel verbonden op een of andere manier .. Zoals jij en ik .. 😉