Een moment van totale verwarring
Dat hebben mensen soms! Ik verdronk gistermiddag zowat in een bak koffie. Je zal denken, waar gaat dit over en hoe krijgt hij dat voor elkaar. Hebben jullie dat wel eens, een moment van totale verwarring, als of je uit een droom ontwaakt en niet weet waar je bent. Paniek en zoeken naar een herkenningspunt. Iets om op terug te vallen. Het even allemaal niet weten. Een tunnel zonder einde.. Even later loop ik weer buiten, de zon schijnt, ik ruik de eerste lentedag en ik geniet alsof het mijn allereerste lentedag überhaupt is. Een klein vogeltje in een boom iets verderop hoort me aankomen en begroet me met een vrolijk gefluit… Ik loop door, ik voel, ik leef.. Mijn hemel, de hemel is zo ver weg maar de zevende hemel is zo dicht bij.. wat dubbel allemaal. Ik zweef, maar vooral ik leef! Waar gaat deze reis heen?
25 Comments »
RSS feed for comments on this post.
Ik heb dat maar 1 keer echt gehad in mijn leven. Als kind toen ik uit een droom ontwaakte. In die droom waren mijn zus en ik onvoerd, we zaten ergens onder de grond in een hele kille ruimte. Het was zo levensecht, dat toen ik wakker werd ik niet snapte waar ik was. Opeens zag ik mijn oranje rieten prullenmandje en toen besefte ik dat ik gedroomd had. Echt, zal het mijn leven niet meer vergeten..
Ben overigens benieuwd waar jouw reis eindigt.
Reactie by Roos — 1 april, 2008 @ 11:40 am
Verwarring hoort bij het leven… maakt het spannend.
Reactie by Chantal — 1 april, 2008 @ 11:49 am
Dat het hard gaat, dat weet ik wel. En dat we uiteindelijk dood gaan, dat ook. Een beetje somber, hè.
Reactie by Pascal — 1 april, 2008 @ 12:57 pm
@Pascal: idd, maar helemaal waar. Gelukkig zijn het momenten…
Reactie by Henry — 1 april, 2008 @ 1:18 pm
wel een mega bak leut of wat. dat je erin verdronk. bijna dan ; )
of bedoelde je ‘verslikken’ ?
en met dromen heb ik dat regelmatig. verwarrend èn vermoeiend is dat…
anyway. als ik ooooooooit nog een nieuwe foon krijg, zal ik m’n oude voor je bewaren. deal ? ; )
Reactie by inge — 1 april, 2008 @ 1:35 pm
@Inge: je bent een schat! 😉
Reactie by Henry — 1 april, 2008 @ 1:41 pm
@Roos: ik ook… Niemand die het weet!
Reactie by Henry — 1 april, 2008 @ 1:42 pm
@Chantal: spannend is het zeker. Elke dag weer, nooit saai!
Reactie by Henry — 1 april, 2008 @ 1:43 pm
@Inge: verdronk mag je ook vervangen door ‘verzonk’ of een bak koffie voor ‘gedachten’. Dan krijg je “Ik verzonk gistermiddag zowat in gedachten….” Maar een bak koffie was een net iets grappiger beeldspraak, net iets onwerkelijker… haha.
Reactie by Henry — 1 april, 2008 @ 2:41 pm
Wordt vervolgd?
Reactie by Aukje — 1 april, 2008 @ 2:41 pm
@Aukje: ik denk het wel. 😉
Reactie by Henry — 1 april, 2008 @ 2:42 pm
Irish coffee zeker ?
Reactie by Anders — 1 april, 2008 @ 7:47 pm
Ja, zo nu en dan heb ik dat wel eens, maar als we nadenken hebben we dat allemaal zo nu en dan.. Heerlijk zo’n dag, toch?
Reactie by Redstar — 1 april, 2008 @ 8:44 pm
Een keer, toen ik op de bank in slaap was gevallen en wakker schrok. Ik herkende mijn vrouw niet eens! Toen de paniek begon toe te slaan kwam ineens alles weer terug.
Reactie by Gerhard — 1 april, 2008 @ 9:17 pm
Elke reis gaat naar een eindpunt. Dat is wel zeker.
Reactie by Brillie — 1 april, 2008 @ 10:50 pm
Ik herken het wel. En heb er zelf al jaren geen last meer van.
Reactie by Leibele — 1 april, 2008 @ 11:57 pm
Ja dat herken ik wel maar in beperkte mate. Het gevoel in de 7e hemel te zijn herken ik heel goed want er is zoveel om van te genieten hier op de aarde. Wat je zegt: de kwetterende vogeltjes, een mooi in bloei staande boom, een lentezonnetje wat door het wolkendek heen prikt. Als je er oog voor hebt is er zoveel te genieten!
Reactie by Belinda — 2 april, 2008 @ 8:07 am
Ik heb het zelden, dromen doe ik natuurlijk wel, alleen is het meestal weg als ik wakker wordt. Ik onthoud het dus nooit
Reactie by Mannie — 2 april, 2008 @ 10:38 am
Wow ! Dit is heftig, heb je het echt mee gemaakt ? Het lijkt wel een fase van een LSD trip.
Reactie by madbello — 2 april, 2008 @ 3:20 pm
@Madbello: ik heb geen ervaring met een LSD trip? 😉
Reactie by Henry — 2 april, 2008 @ 4:03 pm
Beter in een kop koffie dan een slap bakje thee, Henri.
Word je meteen weer wakker.
Als ik thuiskom van een reis weet ik als ik ontwaak soms niet meer waar de deur is.
Reactie by karin — 2 april, 2008 @ 4:30 pm
@Karin: 🙂
Reactie by Henry — 2 april, 2008 @ 4:41 pm
Zo das een filosofisch momentje zeg!
btw: kimske.nl staat er weer!
Reactie by Kimske — 2 april, 2008 @ 7:32 pm
Zo zijn er bejaarden die verdrinken in tien cm. water. Je verhaal is heel herkenbeer. Ik zal niet zeggen dagelijk. Maar ik heb het regelmatig.
Reactie by HKH — 3 april, 2008 @ 10:58 pm
Ik verdronk zowat in het zwembad..;)
Reactie by Salty — 5 april, 2008 @ 1:03 pm