Hof van Eden
Even niet nadenken
Gewoon op gevoel
Genieten van het moment
Wat over blijft
Is de herinnering
Ik was voor even in het hof van Eden
Net als Adam en Eva
maar dan zonder appel
In de tuin der lusten
Die heerlijke verleiding
De tijd tikt door
Maar nu niet in minuten of uren
En verloren evenmin
Knipsels en fragmenten
Uit een verleden tijd
Als parels in een wonderschone oceaan
Ik zal ze koesteren
Net zoals ik jou koester
6 Comments »
RSS feed for comments on this post.
Redelijk zweverig voor mijn persoonlijke gevoel, en je plaatjes doen het niet 😉
Reactie by Redstar — 1 september, 2009 @ 8:14 am
En koesteren is het mooiste wat je iemand kan bieden
Reactie by Chantal — 1 september, 2009 @ 10:25 am
Mooi geschreven.
Reactie by Leibele — 1 september, 2009 @ 12:33 pm
even niet nadenken, daar begint ’t al mee.. hoe moeilijk ik dat vind, tegenwoordig..
Reactie by inge — 1 september, 2009 @ 7:52 pm
zucht , wat mooi!
X
Reactie by Salty — 1 september, 2009 @ 10:10 pm
Zo is het ook het beste…
Reactie by Brillie — 1 september, 2009 @ 10:54 pm