Hallo blogvrienden .. Het nieuwe jaar is net begonnen en net als elke nieuwe periode geeft dat hoop. Hoop op verandering, verbetering, nieuwe kansen en mogelijkheden. We zijn vaak weer extra gemotiveerd, vol plannen ideeën en meer dan bereid die stap extra te doen. Ik moet bekennen dat ik nu alweer verlang naar de lente terwijl we zelfs nog niet eens een echte winterdag gehad hebben. Dan maar alvast een foto die beter past bij mijn verlangen naar ..
there’s still a little bit of your taste in my mouth there’s still a little bit of you laced with my doubt it’s still a little hard to say what’s going on there’s still a little bit of your ghost your witness there’s still a little bit of your face i haven’t kissed you step a little closer each day that i can’t say what’s going on
Underneath my outside face
There’s a face that none can see.
A little less smiley,
A little less sure,
But a whole lot more like me.
– Shel Silverstein
Note: omdat ik me zo kan vinden in deze mooie woorden van Shel� Silverstein kan ik het deze keer niet laten om een tekst van iemand anders dan mijzelf, hier met jullie te delen!
Ik zou elke zonsondergang opnieuw willen ontdekken
en beleven Natuurlijk is dat hypothetisch Wat ik wil is niet zo makkelijk Waar ik echt naar opzoek ben zit besloten in de achterkamer van mijn gedachten.
Achter die wolken van twijfel Zwart en donker als de nacht Brand een licht van hoop Een plek waar liefde leeft ..
Ik spreek met je zonder een woord te zeggen
Ik praat met je zonder dat een oor ons hoort
En ook al praat ik waar iedereen bij is
Er is behalve jij niemand die ons hoort.
Laatste reacties ..