Selfportrait – the art work
20080531 23:15Een beetje spelen met mijn foto’s is ook een hobby van me. Ditmaal een foto van mijzelf vermengd met een foto van een plek waar ik dagelijks langs kom hier in Zwolle langs de ijssel.
Een beetje spelen met mijn foto’s is ook een hobby van me. Ditmaal een foto van mijzelf vermengd met een foto van een plek waar ik dagelijks langs kom hier in Zwolle langs de ijssel.
Het was weer zo’n avond… Lekker genieten van een glas rode wijn en de ondergaande zon, op een terras of het balkon.
Graffiti is kunst met een boodschap. Soms vergt het enig inleving vermogen om achter die boodschap te komen. Meestal kom je niet verder dan rustig kijken en dat is ook goed. Graffiti is gratis en van ons allemaal. Met recht openlucht monumenten …
De man en zijn machine. Nee, dan beter dit voertuig. Beter voor het milieu en beter voor onze conditie en gezondheid. Laten we gaan steppen met zijn allen! Want hebben we niet ooit allemaal gestept, toen we nog klein waren, niet eens zo lang geleden, vroeger…?
😉
“Avondrood, mooi weer aan boord, morgenrood, regen in de sloot.”
De fraaie kleuren bij schemering houden verband met de lange weg die het zonlicht van de laagstaande zon door de atmosfeer aflegt.
Soms kan ik heel rustig worden van foto’s maken. De innerlijke rust die me overviel na het maken van deze foto herinner ik me nog goed.
Het was een prachtige middag met geweldig mooie stapelwolken met daar achter een diepblauwe lucht. Niet te warm maar bijzonder aangenaam. Op dat moment was het leven mooi, nog mooier dan het al was. Wat kan een mens nog meer wensen?
In Nepal hebben we een trekking gedaan. De route voerde ons door allemaal kleine bergdorpjes. In één van deze dorpjes kwamen we deze jongetjes tegen die net uit school kwamen. En met hun denkbeeldige camera zouden ze ook wel even een foto van mij maken.
Deze twee kleine zakenlieden kwam ik tegen op mijn rondreis door de wonderbaarlijke stad Petra in JORDANIË, al wandelend onthullen zich letterlijk honderden gebouwen, gevels, graftombes, baden, zalen, tempels en een amfitheater met maar liefst 3000 zitplaatsen uit de eerste eeuw na Christus. Plots stond ik dus oog in oog met deze twee. Ik moest stenen kopen!
Warm weer, teveel bier maar heel gezellig. In plaats van twee dagen is het er maar één geworden maar dat mocht de pret niet drukken. Weer wat mensen ontmoet/gesproken en de vrienden weer gezien. Het voelt toch elke keer als thuis komen als ik in Raalte ben. Iedereen kent je nog van vroeger, de voetbal en al dat andere, jaren geleden.
Laatste reacties ..