FotoVanEenMooieDag.nl

De dagen worden korter, tegen vijf uur in de middag begint de zon al te zakken. Soms leveren dit soort momenten een mooie foto op. Zoals vanmiddag, een verdwaald blad, de laatste resten van een gesmolten sneeuwpop en op de achtergrond de dijk met de snel dalende zon aan een vrijwel wolkeloze hemel. Niet verder zoeken, ik had gevonden…  ;–)

Eind november, de eerste sneeuwvlokjes dwarrelen gestaag naar beneden. Echt liggen wil het nog niet. Hier en daar wat kinderen die toch de slee van de dijk laten glijden. Maar glijden kun je het niet noemen, met horten en stoten komt men in beweging. De maagdelijke sneeuw wil niet echt meewerken, niet hier in Zwolle. Het is nog te vroeg …

Onstuimige dagen, luchten die angst aan jagen maar ook onheilspellend mooi zijn. Hier en daar een zeldzame zonnestraal die door weet te breken. Tussen de buien door loop ik mijn ronde, de bladeren komen nu echt los en lijken in de harde wind mee te liften naar een zachte ondergrond. Het geritsel van het riet haalt me terug uit mijn gedachten. Gedachten die snel vervliegen, net als het moment en de rest van de wereld. Mijn stukje wereld …

Okay, als het zonnetje er af en toe door komt is het wel aangenaam maar verder is het zoals ik al eerder aangaf … natte neuzen weer!