Genieten van een reis
is fijner en mooier en zoveel makkelijker Als je weet
dat er iemand is
die op je wacht aan het einde
This entry was posted on donderdag, januari 7th, 2010 at 18:34 and is filed under fotografie, life.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.
Nououou… ik ben het er niet mee eens! Haha, je hebt altijd van die mensen hè.
Maar er waren tijden, dat ik al mijn geluk vond in reizen. En dat van die bestemming, en de invulling daarvan met warmte, liefde, rust, dat was een heel abstract idee. Dus ik wist ook niet echt wat ik miste, en kon volop genieten van die reis! Nu weet ik beter en reis niet zoveel meer…
Bedankt voor je reaktie Henry! En bedankt voor het stellen van een vraag. Mensen lopen bij zo’n gedicht soms over van herkenning, ergens wel fijn maar ik kan niet geloven dat al die mensen exact hebben meegemaakt wat ik heb meegemaakt. Maar oké, wel gedeeltelijk of vergelijkbaar hoor, dat snap ik wel. En dan had ik maar precies moeten invullen wat er allemaal verkeerd ging! Dus het is natuurlijk mijn eigen schuld wel.
Mja, het was een lange en vanaf mijn geboorte oplopend moeilijke periode, tot mijn 25e. Veel crisis en steeds meer uiteenlopen van verstand en gevoel. Tot het te gek werd, natuurlijk.
Daarna gelukkig de juiste richting gevonden.
Je maakt mooie gedichten Henry, maar ik ben sowieso helemaal weg van je foto’s. Prachtig de laatsten! Deze is mede zo mooi doordat die lampen zo klein zijn, zo ver weg. En het is ook alles wat je ziet van die auto eigenlijk.
Nietig, maar toch niet over het hoofd te zien. De reiziger is zijn eigen wereld…
20100107 20:34
🙂
dat maakt deweg ook véél korter hé:-)
prachtig geschreven henry
20100107 21:55
Ik hoop dat je weet dat ik er altijd zal zijn ….
20100107 23:14
Nououou… ik ben het er niet mee eens! Haha, je hebt altijd van die mensen hè.
Maar er waren tijden, dat ik al mijn geluk vond in reizen. En dat van die bestemming, en de invulling daarvan met warmte, liefde, rust, dat was een heel abstract idee. Dus ik wist ook niet echt wat ik miste, en kon volop genieten van die reis! Nu weet ik beter en reis niet zoveel meer…
Bedankt voor je reaktie Henry! En bedankt voor het stellen van een vraag. Mensen lopen bij zo’n gedicht soms over van herkenning, ergens wel fijn maar ik kan niet geloven dat al die mensen exact hebben meegemaakt wat ik heb meegemaakt. Maar oké, wel gedeeltelijk of vergelijkbaar hoor, dat snap ik wel. En dan had ik maar precies moeten invullen wat er allemaal verkeerd ging! Dus het is natuurlijk mijn eigen schuld wel.
Mja, het was een lange en vanaf mijn geboorte oplopend moeilijke periode, tot mijn 25e. Veel crisis en steeds meer uiteenlopen van verstand en gevoel. Tot het te gek werd, natuurlijk.
Daarna gelukkig de juiste richting gevonden.
Je maakt mooie gedichten Henry, maar ik ben sowieso helemaal weg van je foto’s. Prachtig de laatsten! Deze is mede zo mooi doordat die lampen zo klein zijn, zo ver weg. En het is ook alles wat je ziet van die auto eigenlijk.
Nietig, maar toch niet over het hoofd te zien. De reiziger is zijn eigen wereld…
Groeten! Clemens.
20100108 10:42
Zeker weten, dan heb je een mooi einddoel… ik ervaar dat elke keer weer als ik richting manlief reis… door het leven heen
20100108 18:26
’t Wordt tijd dat ik ga reizen… richting *** ofzo….
20100108 23:53
Helemaal waar. Mooie foto.
20100109 10:37
wow mooie foto, mooie lucht zo met dat zonrood
en wat eronder staat is helemaal waar 🙂
leuk trouwens dat je ook op mijn site bent geweest
je staat inmiddels in mijn lijstje 🙂
20100109 16:29
Een reis waarbij je niet weet wat er aan het eind op je wacht heeft ook z’n charme.
De foto is prachtig, soms is de winter heel mooi.