‘You say you love rain, but you use an umbrella to walk under it. You say you love sun, but you seek shelter when it is shining. You say you love wind, but when it comes you close your windows. So that’s why I’m scared when you say you love me. Bob Marley
Toen wij kinderen waren dachten we zelden aan de toekomst.
Onze onschuld gaf ons de vrijheid om te genieten zoals weinig volwassenen kunnen.
De dag dat we begonnen te klagen over de toekomst is de dag dat we onze jeugd achter ons lieten.
Ik wil schrijven
over het eindeloos verlangen
van twee uitersten gegrepen door gevoel lopen dromen evenredig Voel de eindeloze tinteling,
hunkering. Er is geen terug Ik wil me geven
en ik wil nemen Een oude spanning worstelt zich omhoog Vertwijfeling blijft hangen
wat over blijft is verwachting zonder doel Berekening is dood, lang leve de liefde
en het leven ..
De kunst van het verlangen Iedereen die ooit verliefd is geweest zal het herkennen Degene die je begeert had geen ander kunnen zijn Het stille spel haar wang, die jouw wang streelt de zachte kussen een stem, die fluisterend je naam uitspreekt
De mooie mistige morgen is als mijn leven en een begin zonder zonnelicht me verstoppen kan ik niet maar ik voel jouw zachte witte huid achter die sluier van gedachten Vandaag weer ontluikend want er bestaat geen dag zonder zon, zonder jou Vanmiddag zal ik glimlachen in de avond je liefhebben alsof het is
mijn laatste dag want morgen bestaat niet ..
Woorden ..
Ik wil ze niet de hele tijd herhalen maar ik wil wel dat ze blijven als een soort bewijs dat wat er toen was ook echt was, en me zo kan herinneren Alles wat toen niet gezegd is, het is zoveel, denk ik soms Laten we daarom gewoon luisteren
en niets zeggen ..
Laatste reacties ..