Het overviel me
’t onwaarschijnlijk genoegen
en het besef dat
ik nog voel, nog ruik
en nog ben.
Vol liefde, ik leef
De smaak van verrukking
was zoeter dan die van honing
zachter dan je liefste kus
This entry was posted on maandag, juni 7th, 2010 at 19:19 and is filed under fotografie, life.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.
Daar ben ik blij om Henry! Ik gun iedereen echte, intense gevoelens en de vaardigheid om die te handelen… Liefst mooie gevoelens natuurlijk; maar als je dat vermogen hebt, kom je ook uit de vervelende.
Mooi!
En dankje voor je reakties.
Ja, in te grote schittering verbleekt al het andere. En kun je zelfs gaan denken dat je er niet màg zijn. Maar zo is het gelukkig niet…
Als je weer gaat voelen wat je hierboven beschrijft, ben je ook zelf weer op weg om te schitteren hoor!
En dat is prima, het verschil tussen mijn favoriete zachte gloed en wat schittering is niet ècht zo groot.
Kijk, zo kan ik toch wel wat met jouw gevoel! 🙂
Gaaf bandje hè the Brando’s! Ik ben blij dat er nog iemand is die ze kent, ha ha.
Over dat overvallen: nou het zou je echt kunnen overvallen, als je vastzit in de veiligheid van het vertrouwde niet-voelen…
Dus het kan wel zoals je het schrijft, als je dat ook bedoelt.
Ha Henry, ja zo ontdek je eens iets nieuws hè? En ik zet niet zomaar iets op mijn blog, het is dan iets wat me op de één of andere manier echt raakt.. Dus misschien een ander ook wel!
Van Natalie vind ik ook “Break your heart” fantastisch, maar op Youtube staat geen fantastische versie, dat is dan weer zo jammer.
Maar we kunnen niet alles hebben.
Groeten!
Clemens.
Ik ben hier al een tijdje niet geweest wel op je andere blog maar als ik het zo bekijk spreekt deze me veel meer aan en ik hoef je niet uit te leggen waarom 😉 Mooie foto, moment en compositie zijn top!
20100607 22:09
ja,
daardoor wordt je overvallen henry,
wat een mooie zonsondergang
20100607 22:37
@Roos: misschien is ‘overrompelde’ of ‘verraste’ beter! 😉
20100607 23:12
Erg mooi en wat een contrast met de vorige foto. Duidelijker kun je het niet maken, denk ik.
20100608 09:40
wow..die komt effe binnen zeg…..
20100608 23:42
Daar ben ik blij om Henry! Ik gun iedereen echte, intense gevoelens en de vaardigheid om die te handelen… Liefst mooie gevoelens natuurlijk; maar als je dat vermogen hebt, kom je ook uit de vervelende.
Mooi!
En dankje voor je reakties.
Ja, in te grote schittering verbleekt al het andere. En kun je zelfs gaan denken dat je er niet màg zijn. Maar zo is het gelukkig niet…
Als je weer gaat voelen wat je hierboven beschrijft, ben je ook zelf weer op weg om te schitteren hoor!
En dat is prima, het verschil tussen mijn favoriete zachte gloed en wat schittering is niet ècht zo groot.
Kijk, zo kan ik toch wel wat met jouw gevoel! 🙂
Gaaf bandje hè the Brando’s! Ik ben blij dat er nog iemand is die ze kent, ha ha.
Hoopjes groeten!
Clemens.
20100608 23:45
Over dat overvallen: nou het zou je echt kunnen overvallen, als je vastzit in de veiligheid van het vertrouwde niet-voelen…
Dus het kan wel zoals je het schrijft, als je dat ook bedoelt.
20100611 09:53
Weer een ode aan heerlijke gevoelens, verwoord ook in een mooi beeld erbij. Geweldig dat je dit kan en mag voelen!
Lieve groetjes
20100614 14:21
Ha Henry, ja zo ontdek je eens iets nieuws hè? En ik zet niet zomaar iets op mijn blog, het is dan iets wat me op de één of andere manier echt raakt.. Dus misschien een ander ook wel!
Van Natalie vind ik ook “Break your heart” fantastisch, maar op Youtube staat geen fantastische versie, dat is dan weer zo jammer.
Maar we kunnen niet alles hebben.
Groeten!
Clemens.
20100707 06:24
Ik ben hier al een tijdje niet geweest wel op je andere blog maar als ik het zo bekijk spreekt deze me veel meer aan en ik hoef je niet uit te leggen waarom 😉 Mooie foto, moment en compositie zijn top!
20101203 13:43
Heel mooi