Vertel me
Voel jij het ook
Het is er altijd
Daar aan de horizon
De lokroep
Een onbedwingbaar verlangen
Iets wat ons stuurt
Het innerlijk kompas
This entry was posted on vrijdag, april 1st, 2011 at 17:24 and is filed under fotografie, gedachtenschets, life.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.
Mijn hart roept me naar elke zonsopkomst,
vandaar dat mijn baas meewerkt
door me altijd heeeel vroeg te laten beginnen.
De ochtendstond heeft goud in de mond: Altijd!
20110401 17:45
Je hebt gelijk 😉
Een onbedwingbaar verlangen…meestal niet wetend wat dat dan is.
Mooi geschreven Henry..en een prachtige foto erbij.
Geniet van je weekend…morgen 😉
x
20110401 21:11
Lekker, de zomer, en dat die maar lang mag duren!
20110401 22:30
Daar had ik vandaag wel even willen zijn…
20110401 23:33
Zonder licht en warmte is er geen leven! Je hebt dat in woord en beeld prachtig kunnen vertalen.
20110402 08:46
Licht en warmte, de elementen die een mens nodig heeft, mooi gevangen in woord en beeld Henry. Fijn weekend!
20110403 11:06
Ja, je wordt altijd aangetrokken door het licht. Wel een mooie gedachte!
Die foto is prachtig!
20110403 14:43
En de bomen wuiven je toe,
als er maar geen addertje onder het gras zit…
20110403 20:13
Volg de roep van je hart
anders verkanker je
20110404 01:39
@Joke: je hebt gelijk alleen zou ik het anders formuleren! 😉
20110405 11:40
Mijn hart roept me naar elke zonsopkomst,
vandaar dat mijn baas meewerkt
door me altijd heeeel vroeg te laten beginnen.
De ochtendstond heeft goud in de mond: Altijd!
20110405 13:49
Mooie tekst Henry en dromerige foto.
20110407 09:15
Heel mooie foto!
En ja, ons innerlijk kompas, mooi verwoord.
20110508 17:53
Knappe foto, ik had zo de neiging me te bukken en onder de takken door te lopen tot aan…… de horizon …. het licht … het geluk ?