La Dolce Vita
This entry was posted on maandag, juli 19th, 2010 at 17:31 and is filed under fotografie, life. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.
20100719 19:38
Heel knap, zonnig, kleurrijk echt la dolce vita!
20100719 20:23
Sjips…ik wil op vakantie 😀
20100720 01:56
@keepsmiling: je bent net geweest! 😛
20100720 01:58
@Joke: ja echt wel, het is net alsof ik daar weer lig .. 😉
20100720 10:03
Oja….hahaha.
Maar ik wil wéér…. 😀
20100720 23:16
Een mooi plekje en een al evenzo mooie dame op de foto. Het lijkt haast wel een beetje Nederland al hebben wij hier nog niet van die leuke parasolletjes op het strand.
Geniet je een beetje van de vakantieperiode?
lieve groetjes
20100722 00:30
Heey Henry! Dankjewel voor je reakties. 🙂
Tja hoe ben ik op de Monster Minstreel gedichten gekomen… Ze waren er eigenlijk vanaf de eerste woorden die ik rijmde. Weet je, in de gewone gedichten kan ik op de beste momenten redelijk wat kwijt aan persoonlijke problemen, oude dilemma’s, en mijn gevoel voor de samenhang tussen alles en vooral, iedereen. Banden.
Maar in de Minstreel-“zangen” wordt het nog wat breder en worden de banden magisch, mythisch, spiritueel; komen de geschiedenis, het collectieve geheugen en mijn persoonlijke shit en groei allemaal vrolijk samen in een wonderlijk en soms spannend verhaal.
Als het lukt, natuurlijk!
Maar die gedichten hoeven niet eens perfekt te zijn, om toch die elementen te bevatten en dat maakt het wel heel leuk, ook voor mij ha ha. Kijk maar naar het laatste, “Graaf”.
Is ergens een beetje slordig; maar het verhaal en de boodschap komen toch wel mooi uit…
Gaaf toch? En ik kan niet eens zeggen dat ik daar veel fantasy voorbeelden, of historische verhalen/legenden voor heb gelezen. Heb wel Arthur-verhalen gelezen, en een beetje fantasy en gothic.
Maar vooral Luna van http://thebluemoon.punt.nl schreef een serie gedichten/gedichtfreubels die echt alles bevatten wat mij raakte, en die stimuleerden zoiets te gaan doen maar dan weer anders.
Ben toch een man hè.. en ik vond het idee van een soort superheld wel wat! Een lieve superheld, dan.
Nou, zodoende.
Haha, de foto was ook zo’n toevalstreffer waarin ik alles vond wat ik zocht. Een oud popidool van me in een soort Graaf van Monte Christo-outfit – het klopte…
De andere foto was (ook) niet van mij, helaas, maar heb hem wel tot het gewenste resultaat bewerkt. Ik vind dat licht/donker gedoe ook prachtig.
En over jouw foto’s hier: prachtig! En ze zijn lekker kleurig de laatste tijd! Ik zou zeggen ga zo door hè.
Ik spreek je!
Groeten, Clemens.
20100804 19:30
Hoi Henry ! Ben net terug uit Madeira an alhoewel t niet echt n strandvakantie was, laaien de herinneringen en de heimwee bij t zien van deze foto toch weer op. La Dolce Vita !! Zon, zee, strand, beetje groen en schoon volk, meer moet dat niet zijn he …. Mijmermijmer….
Groetje,
AmaZony