Hij is alweer voorbij, de week van de poëzie. Met als thema ‘de nacht’! Hebben jullie er nog iets van mee gekregen, over geschreven? Op 9 April natuurlijk met de uitslag van de VSB Poëzieprijs! De belangrijkste prijs voor poëzie in het Nederlandse taalgebied, is dit jaar toegekend … Lees verder

Vandaag was het bos anders
Niet dat je het kon zien
Alles was nog net zo kaal en zonder leven,
als de weken en maanden hiervoor.
Maar nu heerst er de serene rust
alleen wij …
Met onze gedachten en gevoelens
Dit stukje wereld was even van ons
Een verdwaald

De dag was donker.
Net als mijn gedachten.
Doelloos liep ik rond.
Op weg naar iets. Op weg naar niets …
Achter mij leek de tijd te vervagen.
Alsof het verdwijnen zou, in een zwart gat.
Gezogen, naar een plek.
Waar nog nooit iemand was geweest.
Zonder na te denken.

Als je de grip verliest op de liefde
Verlies je ook de grip op het leven
Met hart en ziel wil ik geloven
In het leven en de liefde
Want zonder kan ik niet …
leven

0

0

De takken aan de bomen
laten hun bladeren vallen
Het voelt als afscheid nemen
De kleuren maken me weemoedig
En laten me terug verlangen
Naar de mooie zomerse dagen
Langzaam val ik achterover
In al die blader pracht
Voel ik de passie groeien
Naar de frisse, maar mooie
herfstige dagen

Als ik jou zou vertellen.
Dat de bladeren aan de bomen en struiken,
blauw zouden kleuren, de lucht stralend groen
en al het water op de wereld rood zal zijn.
Zou je me dan ook willen geloven
als ik zeg
ik hou van jou

0

0

Als ik in een bos loop, zoek en observeer ik meestal oude bomen. Van die reuzen die getekend zijn door jaren van groei. Van die bomen die lijken te spreken. Die zeggen, kijk mij nu staan. Dan lees ik de letters, de krassen in zijn barst en luister naar zijn … Lees verder

De combinatie van een ongelooflijk mooie zonsondergang en vandaag, een dag vol romantiek, deed me besluiten tot het schrijven van de onderstaande woorden… en natuurlijk heeft iedereen diep in zijn hart wel ergens een geheime valentijn. Iemand die je lief hebt of alleen stil bewondert…

De zonsondergang
Hij blijft fascineren

Gedichtendag is hét poëziefeest van Nederland en Vlaanderen. Ieder jaar op de laatste donderdag van januari, staat de poëzie een dag lang in het zonnetje. Kon ik dus niet achter blijven een een diggie posten, bij deze…

soms probeer ik mezelf te vinden.
moeilijk als je weet
dat mijn andere

Ode aan een intrigerend en tevens mooiste wezen dat op deze prachtige planeet leeft, de vrouw! En die ene in het bijzonder…

soms is alles geschreven
alles gezegd
doen woorden er niet meer toe
moet je even weg
verdwijnen in het niets
zoals de wolken in lucht
naar minder lijden en andere tijden
doelloos op de vlucht
het hoeft niet voor lang
want je moet weten
gedachten zullen
altijd zijn
en nooit … Lees verder

Soms raak je iets kwijt en kun je het met geen mogelijkheid terug vinden.
Ik ben al een tijdje iets kwijt. Ik zoek en zoek maar het blijft weg…
Alleen de herinneringen blijven aan dat wat ik verloren heb.
Warme herinneringen en gevoelens van verdriet aan wat ik eens had.… Lees verder

We hadden eergister tijdens een gezellig samen zijn een kleine discussie over poëzie.
Neem nu eens het volgende gedicht?

“Het regent… drup drup drup… drup drup drup.”

0

0

Hier is hij dan… de letterring … een creatie van Jan Pycke. Ik was heel erg benieuwd naar het uiteindelijke resultaat omdat ik alleen wat foto’s van de ring met één tekstband had gezien. Maar het overtreft mijn verwachting, chapeau Jan Pycke, een prachtig sieraad! De tekst in de … Lees verder