Myanmar wordt steeds populairder onder toeristen. Geheel terecht want het land is anders dan elke andere plek die je ooit gezien hebt. Het land is uniek. Zodra je land kom je in een totaal andere wereld terecht; een land waar mannen rokken dragen (de longyi), waar vrouwen witte make-up dragen (thanakha) en oude tradities nog steeds stand houden. Myanmar is één van de meest authentieke landen in heel Azië. Wat je reis door Myanmar zo fascinerend maakt is dat je in een land terecht komt waar je nog het échte Azië vindt. Westerse aspecten zijn hier nog niet bekend!
Myanmar nodigt je uit in een andere tijd. In het land zijn geen 7-Eleven supermarkten, je mobiele telefoon werkt hier niet en als je al internet hebt is dit bijzonder traag. Je wordt verplicht mee te gaan in de cultuur en tradities en dit is helemaal niet erg. Daar komt nog eens bij dat het de inwoners van Myanmar totaal anders zijn dan het jarenlange regime. Ze zijn bijzonder vriendelijk, humoristisch en behulpzaam. Het is een unieke ervaring die ik nooit meer vergeet!

Ik heb nog een week in dit fascinerende land. Nergens ter wereld vindt je zo veel boeddhistische tempels als in Myanmar. Bagan is hier een mooi voorbeeld van en in die richting gaan we de laatste week.

Het dagelijkse leven hier wordt gesierd door mediterende monniken en pagodes in elk dorp. Het theravada boeddhisme wordt ook wel de ‘Leer van de Ouderen’ genoemd. Het kenmerk is dat alle aanhangers streven naar individuele verlichting. Deze vorm van boeddhisme vindt je ook terug in Cambodja, Laos, Sri Lanka en Thailand. De meeste inwoners van Myanmar streven echter niet naar verlichting of nirvana, zij denken dat dit meer is weggelegd voor de monniken. Ze geloven wel in het feit dat ze goed moeten doen om hun Karma te verbeteren. Daarom bouwen veel inwoners pagodes, helpen ze bedelmonniken, wonen ze tijdelijk in een klooster of doen ze aan meditatie en pelgrimstochten. Het geloof Myanmar speelt een grote rol in het dagelijkse leven hier.

Van de mannen in Myanmar wordt verwacht dat zij minimaal twee keer in hun leven tijdelijk intrekken in een klooster. Eén keer als ze tussen de 5 en de 15 zijn en één keer als ze volwassen zijn. Niet iedereen is verplicht om monnik te blijven maar je vindt wel ‘monniken voor het leven’ in Myanmar. Daarnaast heb je ook vrouwen die in kloosters leven. Deze vrouwen worden ’dasasila’ genoemd.

Genoeg voor nu. Morgen weer een lange dag, tot snel weer. Mingalaba! En spreek je net als ik niet meer dan 1 woordje Birmees, een eenvoudige begroeting of een simpele lach kost niets en opent overal deuren en harten.